بالاخره بعد از کلی گرما و هوای بهاری در زمستان بی بخار امسال ، دو سه روزی هوا خوب سرد شده و کمی چاشنی

برف هم   چهره  کاشمر را زمستانی کرد و خصوصا در ارتفاعات.

این عکسها را در سه فصل تابستان،پاییز و زمستان از یک نقطه بلوار سیدمرتضی (کاشمر) گرفتم

امامزاده سیدمرتضی با بلوار چهاربانده به طول چهارکیلومتر تا شهرستان کاشمر - منطقه ییلاقی بسیار زیبا

کاشمر شهرستانی در حاشیه کویر ،از شمال به نیشابور و از شرق به تربت حیدریه و تا مشهد 240 کیلومتراست.این شهرزیبا با مردمی ساده و مهماندوست(غریبه پرست) مثل جواهری در استان خراسان رضوی پس از مشهد می درخشد چراکه جاهای دیدنی زیبا از آثار باستانی گرفته تا مجاور بودن با کوهستانهای شمالی و کویرنمک در جنوب آنرا از یک ویژگی خاص برخوردار نموده است .گرچه نمی توان در اینجا تمام کاشمر را به تصویرکشاند اما گوشه ای از آنرا از پنجره وبلاگ تخته سیاه سه بعدی به شما عرضه می کنم .امیدوارم برایتان جالب باشد.نظر یادتون نره...ممنون

سیدمرتضی امامزاده تفریحی در چهارکیلومتری شمال کاشمر با بلوارپارک بسیار باصفا در حاشیه کوهستان 

میادین زیبا با سلیقه خوبی چشم اندازی برای مسافران است که نشان از همت شهردار فعال آنست.

تندیس بزرگان در ابتدای بلوارها فرهنگدوستی مردم کاشمر و علاقه به شعر وادب را می رساند

کشمش سبز قلمی ، زعفران ، پسته و خشکبار کاشمر از محصولات صادراتیست و خصوصا انارش.

عیدنوروز  کاشمر پذیرای مسافران بسیار از اقصی نقاط ایران است.

مقبره مدرس و  معرفی مکانهای دیدنی دیگر نیاز به وقت بیشتر دارد که انشالله در یک پست دیگر خواهم آورد.ضمنا برای دیدن عکس ها با کیفیت بهتر و ابعاد واقعی(بزرگتر) آنها را  save   کنید.

کاشمر یکی از شهرهای زیبای خراسان رضوی با مناظر طبیعی خود توانسته است جزء مناطق خوش آب و هوا

هرساله مسافران زیادی را بسوی خود  بکشاند از باغمزار و سید مرتضی و مقبره مدرس گرفته تا مناظر کوه  و

 دشتهای سرسبز اطرافش که تاریخ چندهزار ساله را در خود جای داده .

این عکسهای پاییزی را  از سیدمرتضی در کوههای شمال کاشمر در هفته گذشته گرفتم.

حسین زمینی مرد 34 ساله متولد روستای قوژد    

کاشمر(خراسان رضوی)که هم اکنون در مجموعه

سما بعنوان کارگر مشغول بکار است.

در هر دست و پای خود یک انگشت اضافه به شکل 

مادر زاد دارد .او هیچ علاقه ای به عمل جراحی

جهت برداشتن آنها ندارد.

او می گوید داشتن بیست و چهار انگشت برای من

اذیت و آزاری ندارد.

تازه اگر مثل همه بیست انگشت داشت که الان ازاو

یادی نمی کردیم!!!

موقع برگشتن از مدرسه این عکس رو ساعت 14 روز شنبه 19/1/91 از سمت غرب فلکه ملک الشعرای بهار کاشمر بسمت خانه های سازمانی و سایبان سازان ابتدایورودی میدان گرفتم که برعکس کار، ماشین متعلق به یکی از همکاران صمیمی من بود

 و جالب اینجاست که این پراید را یک جوان نمی رانده وگرنه الان نه خودش توی این دنیابود نه ماشین معلوم بود .

برای دیدن ادامه عکسها و عاقبت این اتفاق به ادامه مطلب مراجعه کنید.